Kanapki Caprese i parówki jeżyki

Lubię przyjeżdżać do domu. Wstawać i zaczynać od naparzenia dzbanka pachnącej kawy. Czuć jej zapach w całej kuchni :)
I lubię, że mam tu wszystko pod ręką - nie muszę biegać po sąsiadach i szukać miksera. Lubię coś kombinować do jedzenia. Wczoraj przyjechałam i stwierdziłam, że zakręcę tiramisu - teraz stoi sobie w lodówce i czeka aż wszyscy wrócą z pracy/szkoły. A ile gadania... że po co, że jutro, że nie trzeba - mhm, a jak co do czego, to krem każdy podchodził skubnąć :)

Nigdy nie byłam fanem pomidorów - lubiłam, ale bez przesady. Teraz, jem je na okrągło - nie wyobrażam sobie kanapki bez nich. Może dlatego, że są już dobre, polskie, pomidorowe - nie cierpię wersji zimowej, która nie ma nic wspólnego w smaku z pomidorem. A do pomidora najbardziej pasuje - mozzarella. Tak proste połączenie, tak dobre.

• kilka kromek ciemnego pieczywa
• kilka plasterków mozzarelli
• pomidor 
• świeża bazylia

Oczywiście ilość kanapek zależy od ilości brzuchów chętnych na śniadanie :)
Na pieczywo kładziemy pokrojonego pomidorka. Solimy, pieprzymy do smaku. Kładziemy serek i posypujemy bazylią. Ja nie wiem, jak ja wcześniej żyłam bez  świeżej bazylii - teraz dodaję ją praktycznie do wszystkiego. Poza tym
- moja bazylia jest bardzo dzielna. Nie dość, że musiała przeżyć warunki akademikowe, to wczoraj przejechała schowana w plecaku 200 km. I żyje :)

• 2 parówki

Parówki ponacinać najpierw w jedną stronę, potem w drugą, aby powstały X. Podsmażyć na patelni.

Do tego kawa z mlekiem... Taki zestaw plasuje się w czołówce moich ulubionych śniadań :)